Forvandlinga og andre forteljingar, Franz Kafka.
Eg plar lesa nokre gamle klassikere no og då, og no som sjølvaste Jon Fosse vart hyra til omsetjar av ei Kafkabok, tenkte eg med med sjølv at no; at no er tida komen. Ja, og no er tida over. Om ho, tida altso, var vekkasta veit eg ikkje, men eg følte meg ganske so bortkomen inne i denne boka. Den engasjerte lite, var til tider svært utflytande og kjedeleg.
Mulig det er romanane ein bør ta fatt i om ein skal forstå kva som skal vere så bra med Kafka. Godt mulig det er sånn det er.
